Κολινί, Γκασπάρ ντε-, κόμης του Σατιγιόν

(Gaspar de Coligny, compte de Chatillion, Σατιγιόν-σιρ-Λουί 1519 – Παρίσι 1572). Γάλλος ναύαρχος και πολιτικός. Ήταν αρχηγός των Ουγενότων (Γάλλοι προτεστάντες) κατά την πρώτη περίοδο των θρησκευτικών πολέμων. Εισήλθε στην Αυλή σε πολύ νεαρή ηλικία και έγινε στενός φίλος του Φραγκίσκου της Λορένης, δεύτερου δούκα της Γκιζ. Μετά τη μάχη του Σεριζόλ (1544) ο Φραγκίσκος Α’ τον έχρισε ιππότη και, με την υποστήριξη του κοντόσταβλου του Μονμορανσί, ο Κ. έγινε ναύαρχος της Γαλλίας το 1552. Αιχμαλωτίστηκε από τους Ισπανούς μετά την πολιορκία του Σεν Κεντέν (1557) και προσχώρησε στον προτεσταντισμό. Από τότε αφοσιώθηκε πλήρως στον αγώνα υπέρ της θρησκευτικής ελευθερίας. Το 1960 η Αικατερίνη των Μεδίκων, μητέρα του βασιλιά της Γαλλίας Καρόλου Θ’, συνωμότησε με τον Κ. και άλλους ηγέτες των Ουγενότων ενάντια στην ισχυρή οικογένεια των καθολικών δουκών Γκιζ. Το σχέδιο απέτυχε, αλλά ο Κ. κατόρθωσε να επιτύχει την έκδοση μιας πράξης ανεξιθρησκίας για τους Ουγενότους, χάνοντας όμως την εύνοια των ισχυρών αρχόντων της Γκιζ. Όταν ξέσπασαν οι θρησκευτικοί πόλεμοι (1562), μια σειρά γεγονότων ανάγκασε τον μετριοπαθή Κ. να αναλάβει την αρχηγία του στρατού των προτεσταντών. Έπειτα από εναλλαγές νικών και ηττών ο Κ. κατόρθωσε να συνομολογήσει για τους ομόδοξούς του την ευνοϊκή συνθήκη του Σεν-Ζερμέν (1570). Ωστόσο, η Αικατερίνη των Μεδίκων, θορυβημένη από την επιρροή του Κ. στον βασιλιά Κάρολο Θ’ και αντίθετη προς το σχέδιό του περί πολέμου κατά της Ισπανίας, οργάνωσε τη συνωμοσία που κατέληξε στη σφαγή των Ουγενότων και έμεινε γνωστή στην ιστορία ως η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου (1572), κατά την οποία ο Κ. απαγχονίστηκε.